307

Trochę ciekawostek – na weekend (czego to ludzie nie wymyślą ...

Wstecz / Spis treści / Dalej
PRANA
1. Jest dzisiaj dobrze znanym faktem, iż kosmiczna silą życiowa otacza i przenika wszelki stan i każdy atom, i że siła życiowa może być wciągnięta w nasze ciało wraz z powietrzem, które wdychamy. Każdy czyn może być zgodny z tą siłą życiową i wszelka myśl może być z nią w harmonii.
2. Zauważcie, iż powiedziane jest, że ta siła życiowa może być wciągnięta "z powietrzem, którym oddychamy". To nie sam akt oddychania wciąga do ciała ludzkiego kosmiczną siłę życiową. Jeżeli naszemu fizycznemu oddychaniu nie towarzyszy wyraźna uwaga (uświadomienie), siła życiowa nie zostaje zdecydowanie przyswojona. Ta siła życiowa jest o tyle skuteczniejsza od naszego powietrza fizycznego, że same procesy fizyczne nie mają na nią wpływu, tak jak również elektryczności nie można wciągać przez samo fizyczne oddychanie. Oczywiście istnieje tam pewna ilość elektryczności lub tego, co nazywamy elektrycznością, którą przyjmujemy do systemu przez każdy akt; podobnie jest z kosmiczną siłą życiową, nazywaną też praną. Jeżeli to zauważycie, wszystko, ku czemu jest skierowana wasza uwaga, rejestruje się przez wrażenie w umyśle. Z kolei wrażenie to rozwija się w pojęcie? a pojęcie zostaje wyrażone słowami. Jest to rodzaj mentalnego oddychania, nieprawdaż? A więc istnieje uwaga wewnętrzna, nazywacie ją głęboką tęsknotą do doskonałości w każdej dziedzinie waszego bytu. Gdy uwaga zewnętrzna złączona jest z tą uwagą wewnętrzną lub gdy skierowana jest ku doskonałości wszechświata (Seneka nazywa to "okiem duszy") wówczas wciągnięte są do istoty człowieka elementy sił kosmicznych. Mistycy uczyli zawsze, że uwaga (zauważenie, uświadomienie sobie czegoś) jest tajemnicą powodzenia przy stosunkach z siłami kosmicznymi. Głęboka, szczera, trwała uwaga skupiona na otaczających nas eterach duchowych, zupełnie odprężone ciało i wszechabsorbujące zainteresowanie oraz pełne otwarcie umysłu są podstawą kosmiczną do zrozumienia tego "wewnętrznego oddechu", jak go się nazywa. Jest to "oddychanie duszy" lub dozwolenie jaźni na rozszerzenie w swe rodzime etery, w przenikającą siłę życiową, czyli w etery duchowe, jak nazywał to Steinmetz, aż przez akt uwagi (świadomości) wchłonięta zostanie do całej istoty człowieka.
3. Ta siła życiowa, jako kosmiczna, musi przenikać wszystkie elementy. Jest to w rzeczywistości siła, która pobudza wszelki wzrost komórek, powoduje wzrost ciała ludzkiego, równie jak rośniecie roślin. Istotnie jest ona wcielona we wzrastanie wszelkiego rodzaju i jest elementem podtrzymującym życie; staje się ona też tym, co pochłania życie, gdyż jak każda inna siła jest ona zarówno pozytywna, jak negatywna, działa i reaguje wewnątrz siebie, podobnie jak wirujące prądy powietrza działają i reagują wewnątrz siebie. Można by powiedzieć, że powietrze oddycha lub się porusza, wywierając jednoczesny wpływ wewnątrz siebie i na siebie.
4. Metoda świadomego przyswajania sobie uniwersalnej kosmicznej siły życiowej, czyli prany, nazywa się pospolicie pranajamą. Można by nazwać ją oddychaniem praną albo praktykowaniem świadomego oddychania kosmiczną siłą życiową. Dokładne postępowanie przy tym trudne jest do zdefiniowania i by zabrało za dużo czasu i miejsca na podanie całkowitej techniki pranicznego oddychania. Należałoby zacząć od właściwego oddychania, a potem można starannie i szczerze wynaleźć własną metodę w celu zrównoważenia procesu. Jak powiedzieliśmy wyżej, podstawową rzeczą jest przy tym uwaga skierowana na najwyższe źródło istniejącej energii, tej otaczającej wszystko Obecności, którą zwiecie Bogiem. Umysł musi być odprężony, a metoda, która najlepiej umysł odpręża, ta musi być krokiem następnym w tym postępowaniu. Istotnie prana, czyli substancja duchowa, jest tak subtelna i wrażliwa, że ulega odchyleniu przez najmniejszą siłę. Czy próbowaliście kiedy schwycić kawałek szarpi lub puchu fruwającego w powietrzu? Każdy szybszy ruch zmierzający do pochwycenia przedmiotu, tylko go płoszy, natomiast powolny gest umożliwiający mu przepłynięcie między palcami, jest właściwym sposobem pochwycenia go. Jest to najdokładniejsze zilustrowanie; jest to również podobne do przypomnienia sobie czegoś zapomnianego. Jeżeli się wysilacie mentalnie, nic sobie nie przypomnicie, lecz jeśli pozostawicie umysł w spokoju i dacie mu swobodę odzwierciedlania, wówczas pojęcia szybko napływające niego. Tak samo dzieje się z praną: wpycha się ją do swej natury przez spokój i zaufanie. Każda faza umysłu musi być wolna, a ciało zupełnie odprężone. Trzeba mieć poczucie zupełnej wolności i całkowitego rozprzestrzenienia się (expansion) tak, jak gdyby komórki ciała się poruszały i oddzielały jedna od drugiej, prawie jakby się stały oddzielne. Praktykowanie tego może być przedłużane, aż do zatracenia poczucia ograniczenia fizycznego i wtedy się jest w najdoskonalszym stanie gotowości mentalnej i fizycznej do przyjęcia tej substancji uniwersalnej do całej naszej istoty. Ma ona wówczas dostęp do każdej komórki, staje się podtrzymującym i ożywiającym elementem życia, a zwłaszcza dla ciała ludzkiego. Ta metoda opanowania utrzymuje ciało w .stanie młodości i wibrowania.
5. Jest to praktyka podtrzymująca, umożliwiająca komórkom i tkankom ciała rozwój, potęgując utlenienie ciała. Jest to pełne, duchowe "przewietrzenie" każdej komórki, aż do pierwotnych eterów, z których to ciało wyszło. Tak jak w promieniu światła znajdujecie różne kolory, tak prana zawiera wszystkie elementy życia: jest to istotna esencja wszystkich sił mniejszych. Prana nie jest tlenem, ale daje życie tlenowi – jest aktualnym życiem wewnątrz tlenu, jest ona tym, co daje siłę elektryczności, a umysłowi świadomość. Innymi słowy: jest ona rzeczywistością istniejącą i stojącą poza wszystkimi mniejszymi siłami i podtrzymującą je. W pismach świętych jest nazywana Duchem Boga. Pranajamą – oddychanie duchowe pozwala na właściwy rozwój wszystkich elementów przyjętych do ciała, a z powodu tej ekspansji, wszystkie elementy zostają utlenione, czyń "przewietrzone", jak mawiamy, gdy wystawiamy pewne rzeczy na powietrze czy słońce, dla ich odświeżenia. Rzeczy materialne skupione zbyt blisko wietrzeją, starzeją się – ale się odświeżają oddzielone dla dostępu powietrza, a zwłaszcza światła. Gdy ciało jest odprężone, a umysł i duch są zwolnione, gdy cała natura się rozszerza. (expands) dla świadomego dopuszczenia prany, by przeniknęła całą istotę – natura jest absolutnie odświeżona, ożywiona, nakarmiona. Jest to pranajama, czyli sztuka duchowego oddychania. Lecz uwaga jest podstawową tajemnicą tej praktyki. Nawet gdy chcecie, aby kąpiel słoneczna dała wam największą korzyść, musicie skupić uwagę na Słońcu.
6. Przez te właśnie praktyki niektórzy jogowie mogą zawieszać życie na pewien czas. To daje odpoczynek całemu organizmowi i odnawia go przez kontakt ze swym źródłem. W ten sposób i z tym samym wynikiem zawieszają oni oddychanie. Jest to jakby wychodzenie: z wody na świeże powietrze po pogrążeniu się w niej na pewien czas. Próba zawieszania życia Ciała i oddychania byłaby dla was tylko utonięciem w znaczeniu dosłownym. Me rozszerzanie się i odprężanie tego rodzaju, że zaczniecie świadomie czuć etery życiodajne człowieka tak żywotnie napełnionego witalnością, tak odświeżonego i ożywionego, iż nie potrzebuje on zewnętrznego oddechu lub zewnętrznej działalności ciała – powoduje, że staje się jakoby żywy od wewnątrz.
7. Tak jak praktyka ta używotnia ciało, tak również ożywia umysł. Powodem tego, że ludzie nie myślą dobrze jest fakt, że umysł jest zbyt ściśnięty, zbyt sprężony, tak iż nie funkcjonuje swobodnie. Przy praktykowaniu pranajamy cała natura staje się rozluźniona, działa swobodniej i pełniej. Jest to jak rozluźnienie łożysk w maszynie, które są zbyt ściśnięte oraz wpuszczenie oleju, aby przez nie przeniknął Wtedy maszyna rusza się swobodniej. Pamięć też przenika z tysiąca rozmaitych źródeł i człowiek sobie przypomina, czym był na początku. Przychodzi ona bez żadnego wysiłku, i wszystko co człowiek chce wiedzieć, mentalnie i bez trudności zjawia się w jego umyśle. Prana przenika wszystko, ale musi istnieć ścisłe ustosunkowanie między praną a funkcją umysłu. Prana nie pozwala na żaden podział funkcji, gdyż jednoczy ona wszystkie funkcje człowieka z Uniwersalnością. Jest ona oczywiście uniwersalna i otwiera drogę do wszystkich działań, dla tysięcy i tysięcy działań w tym samym czasie. Prana jest esencją emanującą i podłożem wszelkiej substancji. Oczywiście substancja w swym stanie pierwotnym jest energią, a energia jest substancją. To, co znamy jako energię i substancję – to tylko dwa aspekty jednej energii początkowej, a tą energią początkową jest prana, czyli Duch.
8. Prawdziwiej można powiedzieć, że prana jest jednym z elementów Ducha, gdyż Duch jest nie tylko energią, ale też inteligencją i substancją! Jest on subtelniejszy od eteru. Świat zachodni określa eter jako prane, jakkolwiek istnieje różnica w subtelności i działaniu prany i eteru. Eter się rodzi, podczas gdy prana jest zawsze czynna. Eter jest praną, stającą się manifestacją lub dochodzącą do manifestacji. Wszystkie subtelniejsze siły w przyrodzie, takie jak elektryczność i inne ruchliwe elementy stworzenia, są odmianami i przewodnikami, w których i poprzez które działa prana.
9. Gdy ludzkie ciało lub inna forma materialna ulega rozkładowi, powraca do prany, z początku do różnych form energii, aż nich do uniwersalności i siły pierwotnej. Gdyby prana była stale pobierana do całej istoty człowieka, ciało byłoby wiecznie pobudzane, czyli by się stawało coraz bardziej ożywione, coraz bardziej żywe i ostatni nieprzyjaciel byłby pokonany. Są tacy, którzy przezwyciężają starość i śmierć przez właściwe rozumienie prany. Odbudowują oni ciało przez dopływ praniczny. Dzieje się to w małym stopniu za każdym razem, gdy się idzie spać lub wypoczywa, lecz gdy się dodaje świadomą uwagę o obecności prany, odpręża się całkowicie umysł i ciało, to uwaga wdycha wszechobecną prane w całą naszą istotę, a przez to osiągamy najwyższy stopień odnowienia ciała i umysłu.
10. Zauważcie – inteligencja jest początkowym atrybutem bytu, a działanie świadomością jest praną, czyli silą życiową stworzenia, substancja zaś jest formą, przez którą działają obie. Inteligencja, Życie i Substancja są trójcą elementów w pierwotnej przyczynie, jak to określa świat zachodni. Inteligencja jest jej aspektem WIEDZĄCYM. Życie jest POBUDZAJĄCYM, czyli żywotnym aspektem. Substancja jest tym aspektem, który posiada zdolność do FORMY. Prana jest zwykle używana jako obejmująca elementy substancji życia, a są one przewodami, czyli pośrednikami, przez które działa inteligencja, kierując stworzonymi formami, określając je.
11. Te pierwotne czynniki – Inteligencja, Życie i Substancja – to właśnie Bóg Wszechmogący w działaniu, lecz musi się to stać faktem świadomym w człowieku. Siła ta może się stać selektywna dla człowieka i świadomie przez niego używana, tak jak on ją wybiera.
12. Promień kosmiczny dzieli się na 9 rodzajów, wszystkie zdecydowanie praniczne z pochodzenia. Mogą one być wielkim dobrodziejstwem, gdy są właściwie używane. Te 9 promieni, to emanacja energii pranicznej, tak jak 7 barw, to emanacja promienia czystego białego światła. Całe Stworzenie to tylko rozszczepienie i przekombinowanie wpływów czy energii, jak je zwiemy, emanujących z eterów pranicznych.
13. Kiedy się cofamy do centrum czegokolwiek, jest ono czystym światłem i to jest owo wewnętrzne światło, o którym mówił Jezus. Jest to światła Oświecenia. Im większe przebudzenie duchowe człowieka, tym większe światło. Czy nie zauważyliście, że człowiek obudzony w radości ma promienność w swej twarzy? Gdy ktoś jest duchowo rozbudzony, światło jest odpowiednio jasne. Oto dlaczego artyści malują Jezusa z aureolą dokoła jego postaci. ŚWIATŁO JEST ŻYCIEM, Jest to "światło oświecające każdego człowieka, na ten świat przychodzącego" i to jest ogień, przez który wtajemniczeni szkół okultystycznych muszą przejść, aby być wybrani do oświecenia. To światło jest wszędzie dokoła nas i jest emanacja eterów pranicznych. Jest to światło, które jest początkiem i końcem wszelkiego istnienia. Gdy będziecie mogli żyć w świetle, tak jak teraz żyjecie w waszym poczuciu ciała (your sense of body) – będziecie nieśmiertelni, gdyż światło nigdy nie umiera. W Transjordanii zauważyłem kiedyś sygnał pewnego rodzaju światła, chociaż archeologowie byli zupełnie pewni, iż nie było tam nic ze starożytnej cywilizacji. Ci, którzy poszli za światłem, trafili na zabytki archeologiczne i to bardzo prędko. To samo się wydarzyło w Persji. Myśmy jeszcze tego nie widzieli na Gobi; istnieje jednak opowieść, że światło to zawsze ukazywało się w tym kraju. Mamy istotnie pełną historię o tym, jak światła to pokazało się nad pierwszą wieżą Babel, wieżą, która była budowana z kamienia w formie piramidy. Jednakże światło to widzialne jest tylko przez Pojedyncze Oko (Single Eye) w tak wytężonej uwadze, iż wszystkie zmysły i władze człowieka są zwrócone w jedną stronę, a ten kierunek ma dążyć do tego, co Pismo św. nazywa "Światłością Jego Oblicza".
14. Jest to światło Nowego Jeruzalem, o którym mówi Św. Jan w Objawieniu. Jan wiedział dobrze, jak używać światła pranicznego. Rozszerzył on swe widzenie, aby wziąć je w siebie całe. Jest to oczywiście coś o wiele większego niż jasnowidzenie, choć jasnowidzenie jest fazą tego i w rzeczywistości jest krokiem wstecznym w ewolucji. Jest to jakby życie zapożyczone od kogoś innego, kiedy prawdziwe światło oświecające każdego człowieka, jest w nim.
15. Musimy iść naprzód ku temu światłu, gdy niższe zmysły, które powstrzymują nas od wejścia w nasze przyrodzone prawa, odejdą. Ograniczona działalność odwraca nas od rozwinięcia i używania światła pranicznego przez wyższe zmysły. Władze psychiczne zejdą się razem i staną się cennymi narzędziami, gdy rozwinie się w nas światło praniczne. Światło praniczne wibruje poza siłami psychicznymi. Ponadto medialność i tzw. rozwój psychiczny nie są środkami rozwinięcia bezpośredniego światła pranicznego.
16. Światło praniczne może zawsze być używane do przezwyciężenia wszelkich sił poniżających, które mu się przeciwstawiają, tak jak światło może być użyte do rozproszenia ciemności. Może ono być centrum JAŹNI. Wypowiedź: Ja jestem siłą tego światła pranicznego, wysyłam je i wydaję jako wszechmocne" złamie stan będących w konflikcie sił czy głosów w każdym czasie. Lecz musi to być głos Jaźni Chrystusowej, która jest rzeczywistą Jaźnią w każdym poszczególnym człowieku. Ta Jaźń nie jest nad wami ani na zewnątrz was, lecz w samym centrum waszej istoty. To miał na myśli Jezus, gdy powiedział: Ja nie mam nic prócz tego, co przychodzi w imię i przez moc Chrystusa". Chodzi tu o najwyższe wcielenie prany.
17. Przemienienie w Chrystusa nastąpiło wtedy, gdy świadomość Jezusa wgłębiła się W pojmowanie, że Inteligencja, Życie i Substancja w ostatecznej analizie są JEDNIĄ i ta Jednia jest tym, co on nazywał Ojcem, czyli Pierwotną Przyczyną Wszechrzeczy, jak wszystkie różnorodne kolory widma, powracające do czystego promienia białego światła.
18. Istnieje tylko Jedna Świadomość, Jedna Zasada, Jeden Sens. Komplikuje się to dopiero wtedy, gdy zbyt wiele operujemy zróżnicowaniem – różnorodnością funkcji i atrybutów. Operować umysłem, pracującym wielu władzami znaczy to samo, co rozpraszać się dalej i odsuwać się coraz bardziej od swego Źródła. Oto Bóg nasz jest Jednią. Z tą jedną myślą czy postawą o siłach pranicznych, zawsze działających w nas i wokoło nas osiągniemy zjednoczenie, jednoczymy się z Całością. Jan powiedział, że to, co jest na zewnątrz, jest rzeczywiście wewnątrz. Odnosił on to do tej wielkiej siły pranicznej, która zawsze istnieje i jest czynna, a czynność ta – to jest Jedno Działanie wskroś całego Stworzenia i całej przestrzeni.
Dla nauczyciela
Powyższa lekcja uzyskana od pana Spaldinga – przewidziana dla grupy z Ekspedycji Indyjskiej – zajmuje się sprawą niezmiernie ważną dla każdego ucznia. Odsłania ona ścisły związek istniejący w umysłach naukowców indyjskich z uniwersytetu w Kalkucie i innych wschodnich uczonych z religią Wschodu. Zbliżamy się szybkimi krokami do czasów, gdy mur różnic ostatecznie padnie w uznaniu faktu, że religia i nauka są jedną i tą samą rzeczą – choć mogą podchodzić do poszczególnych zjawisk z przeciwnych kierunków – i gdy nastąpi ostateczne ich zjednoczenie.
§ 1. Co do sprawy pomyślnego życia należy jasno rozumieć, że człowieka nie podtrzymuje to, co on zwykle uważa za istotne. Jego prawdziwy zasób musi z konieczności zawierać się w granicach ruchu sil, które działały dla stworzenia go na początku. W obrębie tych sil znajdują się wszystkie elementy, z których utworzone zostały stworzenia widzialne i tylko przez świadomy kontakt z tymi siłami początkowymi można żyć pomyślnie, osiągając pełne możliwości życia.
§ 2. "Oddech kosmiczny" nie jest kwestią oddychania fizycznego, lecz świadomego kontaktu z Siłami Życia, poruszającymi się w eterach duchowych wokoło nas, Oddychanie jest pobieraniem do naszej natury elementów z powietrza, a potem następuje wydychanie tego, czego ciało nie asymiluje. Oddech duchowy, to przyjmowanie do świadomości człowieka tego, co jest zawarte w eterach duchowych, a to się realizuje przez spokojną, głęboką uwagę umysłu. Ludzie często odnoszą to do oddychania fizycznego, lecz nie należy tego mieszać z tamtym procesem. Na cokolwiek patrzycie odbieracie wrażenia z tym związane do waszej! świadomości, a cokolwiek czynicie stanowi wyraz tego, co wywarto na was wrażenie. Przez uwagę skierowaną na etery duchowe, wciągacie ich elementy do waszej istoty i cała wyrazistość waszego życia jest pobudzona i wzmożona z powodu samej natury tego, co zajmuje waszą uwagę.
§ 3. Powinno się kontemplować przenikającą obecność wszystkich sil Bytu, aż staniemy się tak świadomi tych sil, jak teraz jesteśmy świadomi form. Jest to tajemnica rozwinięcia nieograniczonej mocy, czyli mistrzostwa.
§ 4. Oddech praniczny nie jest niczym mistycznym ani trudnym i nie wymaga długich nauk. Promień słoneczny zostaje łatwo i chętnie zaabsorbowany, gdyż naturą światła słonecznego jest przenikanie przez wszystkie rzeczy, które oświetla. Bardziej przenikające są energie żywotne eterów duchowych. Tajemnicą tą jest odprężenie i spokojna uwaga.
§ 5. Fizyczne natężenie jest skurczeniem ciała, spowodowanym skurczeniem umysłowym. Skurcze umysłowe są spowodowane przez badanie pozornych ograniczeń formy i środowiska. Szersze spojrzenie na życie wyzwala umysł, który z kolei wyzwala ciało. Dajcie codziennie całej swej istocie dobre, praniczne przewietrzenie i zaobserwujcie wzrost każdej zdolności waszej istoty.
§ 6. Zawieszone ożywienie nie jest sprawą zatrzymania tylko procesów funkcji cielesnych. Jest to identyfikowanie swego "ja" z wyższym działaniem, które zaspokaja wszystkie wymagania bytu fizycznego. Wówczas, tzw. funkcje normalne, nie są niezbędne. Większe zawsze zastępuje mniejsze i zaspokaja potrzeby mniejszego. Nie próbujcie się wstrzymywać od jedzenia, oddychania ani nie powodujcie zatrzymania serca – dostosujcie się do Boskiej Obecności, a cala wasza istota się ożywi.
§ 7. Witalność, czyli energia życiowa nie powstaje przez pokarm ani oddech. Jest to działanie siły życiowej wszechświata, ożywiającej ponownie istotę człowieka.
§ 8. Duch jest działaniem całego twórczego mechanizmu wszechświata; jest Bóg w działaniu. Działanie to obejmuje wszystkie elementy w obrębie natury Boga, i dlatego zawiera wszystkie elementy objęte stworzeniem.
§ 9. Śmierć i rozkład są tylko brakiem ożywienia ze źródła naszej istoty, podobnie jest też z niepowodzeniem i ubóstwem.
§§ 10-11. Wszechprzyczyna wie, co czyni i wie, co wy powinniście czynić dla spełnienia jej celów. Nieustanna uwaga, skierowana na wszelkie działanie Ducha znaczy – wiedzieć i mieć moc czynienia.
§§ 12-13. Światło jest życiem, lecz są wyższe formy światła, tak właśnie, jak są wyższe formy eteru i energii. Tylko człowiek praktykujący Obecność Boga może wiedzieć dokładnie, jakie jest to światło, ale i ten, kto oddany jest głębokiej medytacji, chwyta przebłyski tych form.
§ 14. Prawdziwe jasnowidzenie, czyli widzenie jasno, nie jest poszukiwaniem kształtów i form, lecz jest tą świadomością (czujnością) umysłu, która widzi i poznaje czyste działanie Ducha (porównaj awareness Krishnamurtiego).
§ 15. Nie czekajcie na to, co nazywacie przezwyciężeniem, nim poczujecie się godni wejść na ścieżkę prowadzącą do Oświecenia. Wejdźcie w światło i pozwólcie mu wypalić to, co jest fałszywe. Porzućcie wasze błędy, choroby, stany niepożądane. Patrzcie w światło, a nie będzie tych stanów.
§§ 16-17. Światło praniczne, czyli światło duchowe, nie jest czymś trudnym do zdobycia, nie trudniejszym do zdobycia niż światło fizyczne. Ono zawsze porusza się ku wam i pracuje tak żywo przez wasze ideały najwyższe lub potrzeby najmniejsze z nieskończoną szybkością, tak właśnie, jak światło fizyczne wpada normalnie przez otwór duży czy mały.
§ 18. Sprowadzenie wszystkiego do jedności, upraszcza cala sprawę życia i postępu duchowego.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

strefamiszcza.htw.pl