SDH12
Trochę ciekawostek – na weekend (czego to ludzie nie wymyślą ...
Odwzorowanie TUG-3 w VC-4
W kontenerze wirtualnym VC-4 mo¿na odwzorowaæ trzy grupy jednostek
podrzêdnych TUG-3. Odwzorowanie to pokazano na rysunku 3.12.
Rysunek 3.12. Zwielokrotnienie TUG-3 w kontener VC-4.
Tu tak¿e stosuje siê przeplot bajtowy, który jest
charakterystyczny dla ca³ej synchronicznej hierarchii cyfrowej. Wobec powy¿szego
ka¿da grupa jednostek podrzêdnych TUG-3 posiada sta³e miejsce w kontenerze VC-4.
Pierwsza kolumna kontenera wirtualnego VC-4 przeznaczona jest na nag³ówek toru
(POH).
Nag³ówek toru kontenera wirtualnego VC-4
Wiêkszo¶æ bajtów nag³ówka toru (POH) kontenera wirtualnego VC-4 jest u¿ywana
przez system zarz±dzania i nadzoru. dwa bajty POH maj± jednak bezpo¶rednie
znaczenie dla uk³adów wydzielania informacji zawartej w kontenerze. Pierwszy z
bajtów - C2 (patrz rysunek 3.2.) przenosi informacjê o zawarto¶ci kontenera.
Informacja ta powoduje, ¿e krotnica "rozró¿nia" jaki sygna³ przenosi kontener.
Np. je¶li bajt ten ma postaæ 00010010 - oznacza to dla krotnicy, ¿e w kontenerze
VC-4 przenoszony jest sygna³ 140 Mbit/s. Obróbka sygna³u 140 Mbit/s przez
krotnicê nie jest prosta. Wynika to z faktu, ¿e jest on dodatkowo opakowany w
celu przystosowania przep³ywno¶ci sygna³u do pojemno¶ci kontenera. Opakowanie to
stanowi± zarówno bity "puste" jak i bity umo¿liwiaj±ce wyrównywanie nieznacznych
ró¿nic przep³ywno¶ci samych strumieni plezjochronicznych 140 Mbit/s. Bity puste
pe³ni± rolê tylko wype³niacza. Mechanizm ten jest identyczny jak w systemach
PDH. Zastosowano tutaj metodê dope³nienia dodatniego.W trakcie wydzielania
sygna³u o przep³ywno¶ci 140 Mbit/s z kontenera VC-4, odrzycenie bitów
dope³niaj±cych odbywa siê z wykorzystaniem sygna³u zegarowego. Otrzymany sygna³
nie jest jednostajny - zawiera pewne luki. Luki te wystêpuj± w³a¶nie w
momentach, gdy w module transportowym pojawiaj± siê bajty nag³ówka i bajty
zawieraj±ce bity dope³nienia - tzw. wype³niacze.Przed wys³aniem sygna³u do
u¿ytkownika nale¿y go doprowadziæ do stanu pierwotnego. Oznacza to, ¿e impulsy
trzeba rozprowadziæ równomiernie w czasie, zape³niaj±c luki po nag³ówkach, tzw.
"wype³niaczach" i innych informacjach pomocniczych.Je¶li krotnica stwierdzi
na podstawie zawarto¶ci bajtu C2, ¿e kontener wirtualny VC-4 przenosi sygna³y 2
Mbit/s, to jej zadanie jest jeszcze trudniejsze ni¿ w przypadku sygna³u 140
Mbit/s. Sygna³y 2 Mbit/s nie s± dostêpne bezpo¶rednio, tak jak to by³o dla
strumienia 140 Mbit/s, bowiem s± one zapakowane w kontenery ni¿szego rzêdu
(VC-12).Kontener VC-4 mo¿e zawieraæ do 63 kontenerów VC-12. W tym przypadku
krotnica poszukuje pocz±tków tych kontenerów. Znacznik zawieraj±cy numer
komórki, w której zaczyna siê kontener VC-12, jest rozproszony. Jego bajty s±
zawarte w pierwszym wierszu kolejnych kontenerów VC-4.Wska¼nik wieloramki
140 bajtowej zwi±zanej z transmisj± strumienia 2 Mbit/s jest umieszczony w
bajcie H4.Nag³ówek toru kontenera VC-12 (bajt V5) zawiera informacje
wykorzystywane przez system nadzoru oraz informacje o sposobie umieszczenia
sygna³u 2 Mbit/s w kontenerze. Je¿eli by³o to wykonane w sposób asynchroniczny,
krotnica postêpuje podobnie jak w przypadku sygna³u 140 Mbit/s. Oznacza to, ¿e
odrzuca opakowanie i je¶li jest to konieczne, wykonuje operacjê dope³nienia
bitowego (w przypadku ró¿nic przep³ywno¶ci binarnych strumieni 2 Mbit/s). Przy
synchronicznym trybie umieszczenia sygna³u 2 Mbit/s w kontenerze VC-12, operacja
ta jest zbêdna. Nale¿y jeszcze tylko "rozci±gn±æ" bity sygna³u 2 Mbit/s
(podobnie jak dla sygna³u 140 Mbit/s), co ma na celu wype³nienie luk czasowych
powsta³ych po kolejnych nag³ówkach, znacznikach i innych bitach nadmiarowych.
Do
spisu tre¶ci
Strona z serwisu S³awomira
Pastuszki.
This page hosted by Get your own Free Home Page