reformacja w niemczech
Trochę ciekawostek – na weekend (czego to ludzie nie wymyślą ...
PRZYCZYNY, WYBUCH I
PRZEBIEG REFORMACJI W NIEMCZECH
Na przyczyny reformacji
w Niemczech z³o¿y³y siê rozk³ad wewnêtrzny Ko¶cio³a,
do¶æ niski poziom intelektualny i moralny duchowieñstwa.
Ze¶wiecczony tryb ¿ycia duchownych, wzrastaj±ca obojêtno¶æ
religijna. Ko¶ció³ by³ wielkim panem feudalnym (posiada³
du¿e maj±tki, ¶ci±ga³ dziesiêcinê). Duchowni uzyskali
znaczn± pozycjê polityczn± tzn. posiadali w³asne
s±downictwo, pe³nili wa¿ne funkcje w pañstwie np. w Polsce
funkcjê interrexa (g³owy pañstwa w okresie bezkrólewia).
Wyj±tkow± pozycjê zajmowa³ dwór papieski, Watykan. Papie¿
powróci³ do nepotyzmu, ¶ci±ga³ dziesiêcinê. W Niemczech
istnia³a wyj±tkowo z³o¿ona sytuacja wewnêtrzna, tzn. Niemcy
pozostawa³y w pog³êbionym rozbiciu politycznym (istnia³o
ponad 300 jednostek politycznych). Wprawdzie istnia³
papie¿, ale jego w³adza by³a do¶æ formalna. W konsekwencji
odkryæ geograficznych dochodzi rozbicie gospodarcze w postaci
dualizmu ekonomicznego. W tej sytuacji w Niemczech narasta³y
konflikty spo³eczne. Spo³eczeñstwo by³o podatne na nowe has³a,
programy, krytyki. Bezpo¶redni± okoliczno¶ci± wybuchu
reformacji w Niemczech by³o zarz±dzenie papie¿a Leona X o
sprzeda¿y odpustów.
Reformacja to szeroki
ruch walki o odnowê Ko¶cio³a, powi±zany z powstawaniem nowych
doktryn religijnych. Reformacja wybucha w
Niemczech w 1517 r. Zapocz±tkowa³o j± wyst±pienie
Marcina Lutra. Marcin Luter - syn ch³opa, duchowny augustianin,
doktor teologii i profesor nauk biblijnych w Wittemberdze. Luter
nie by³ humanist±. By³ my¶licielem religijnym, analizowa³
zagadnienia dróg wiod±cych cz³owieka do zbawienia.
Przyjmowa³, ¿e jedynym ¼ród³em wiary jest Biblia, odrzuca³
wszystko, co nie opiera³o siê na Biblii. W 1517 r. Luter
wyst±pi³ przeciwko odpustom sprzedawanym do¶æ masowo na
polecenie papie¿a Leona X (papie¿ chcia³ pozyskaæ fundusze
na budowê bazyliki ¶w. Piotra w Rzymie). Luter powiesi³ na
drzwiach katedry w Wittemberdze 95 tez. Udowadnia³ w nich, ¿e
odpusty s± niezgodne z nauk± Chrystusa, ¿e stanowi±
nadu¿ycie religijne.
Luter zyska³ wielu
zwolenników, których nazywano luteranami, protestantami.
Wkrótce dosz³o w¶ród nich do roz³amu na obóz ksi±¿êcy
(umiarkowany) oraz radykalny. Obóz ksi±¿êcy ¿±da³
sekularyzacji dóbr ko¶cielnych, taniego Ko¶cio³a,
podporz±dkowania Ko¶cio³a w³adzy ¶wieckiej. Obóz radykalny
zak³ada³ powi±zanie walki o reformê Ko¶cio³a z walk± o
reformy spo³eczne. Przejawem dzia³añ nurtu radykalnego by³a
wojna ch³opska w Niemczech 1524-25. Przywódc± by³ Tomasz Mü nzer, który okre¶li³ zasady programu.
Wojna ch³opska rozwija³a siê najbardziej na terenie Szwabii i
Turyngii. W czasie tej wojny ch³opi wyst±pili z programem w
postaci 12 art. Po kilku miesi±cach wojna zosta³a st³umiona.
Czo³ow± rolê uchwyci³ nurt ksi±¿êcy. Wkrótce dosz³o do
krwawych wojen religijnych pomiêdzy protestantami
nurtu ksi±¿êcego a katolikami. Wojny zosta³y zakoñczone w
1555 r., kiedy podpisano w Augsburgu zasadê “euius regio, eius
religio” (czyj kraj, tego religia).
Skutkiem reformacji w
Niemczech by³ fakt, ¿e do rozbicia politycznego,
ekonomicznego dochodzi rozbicie religijne.